Two minutes and twenty seconds to death

 

Conceptual art is not only in the field of visual and display. Conceptual sound and art, without imagery, can create mental imagery.
And the carriage that is lost in the dark of the night. A coffin slipping with a bell. “Hey … Is there someone there ?!”
Under the skin, where it feels like a wave. Before releasing it and before the breakthrough. This fictitious song still whispers in the ear.

دو دقیقه و بیست ثانیه تا مرگ

هنر مفهومی تنها در حوزه ی تجسمی و نمایش جنب و جوش ندارد… . صدا و هنر مفهومی، بدون تصویر هم می تواند تصویرسازی ذهنی ایجاد کند.

دو دقیقه و بیست ثانیه تا مرگ …
و دُرُشکه ای که در تاریکی شب گُم می شود. تابوتی که با صدای ناقوس می لغزد.
“هـِی… کسی اونجا هست؟! “
زیر پوست، جایی که احساس موج می زند.
قبل از رها شدن و پیش از رِخنه کردن.
این نوای موهوم، بازهم در گوش زمزمه می کند.